حداکثر سرعت مجاز در جاده ها تعیین شد!

دنیای خودرو : حداکثر سرعت مجاز در جاده ها تعیین شد!

امنیت سرنشینان یک خودرو به عوامل زیادی وابسته است: نوع خودرو و آپشن های آن، سرعت حرکت، مسیر حرکت، زمان حرکت، مهارت راننده، شرایط جوی و …
شرکت های بزرگ خودروسازی، برای بالا بردن امنیت سرنشینان، هزینه های هنگفتی را صرف تحقیق و ساخت آپشن های جدید می کنند به طوریکه خودرو و سرنشینان را برای شرایط غیر قابل پیش بینی آماده سازند. به عنوان مثال، هدف از ساخت کیسه هوا یا همان ایربگ، این است که در هنگام تصادف احتمالی این کیسه هوا باز شود و میزان ضربه مهلکی را که بر اثر برخورد سر راننده با فرمان و یا شیشه جلو بوجود می آید گرفته شود. همین جا باید به این نکته اشاره کرد که خود ایربگ، ضربه ای به سر و صورت می زند که حتی احتمال دارد راننده و یا سرنشین بیهوش شود. حتی مشاهده شده که بر اثر ضربه ایربگ، تا ماه ها صورت شخص حالت کبودی دارد اما این کبودی های صورت و حتی بیهوشی سرنشین خودرو به مراتب بهتر از برخورد سر با جسم سخت خواهد بود.

در این نوشتار، سعی شده برخی عوامل امنیت سرنشینان یک خودرو بررسی شود:

۱- نوع خودرو و آپشن های آن: آزمایشات مختلفی برای به دست آوردن امنیت یک خودرو صورت می پذیرد. وجود ایربگ و یا ترمز ABS در یک خودرو، نه جلو تصادف را می گیرد و نه حتی می تواند از مرگ سرنشینان جلوگیری کند. کاری که این دو آپشن انجام می دهند، کاهش صدمات حاصله از تصادف به سرنشینان است. برای روشن شدن بهتر مساله به مثالی ساده بسنده می کنیم. فرض کنید ضربه لازم برای خرد شدن کل استخوانهای یک فرد و کشته شدن ناگهانی او ۱۰۰ واحد باشد. فرض دوم اینکه ایربگ سالم با عملکرد صحیح ترمز ABS ، در هر تصادف ۴۰ واحد از شدت ضربات وارده به سرنشینان می کاهد. با این دو فرض، اگر چنانچه یک خودرو با ۱۲۰ واحد ضربه، تصادف کند و ترمزها و ایربگ به خوبی کار خود را انجام دهند، باز هم ۸۰ واحد ضربه به سرنشینان وارد می شود. در نبود این آپشن ها، سرنشینان خودرو قطعا کشته می شوند اما اینک با وارد آمدن ۸۰ ضربه فشار، فقط احتمال زنده ماندن آنها هست چراکه ایربگ و ترمز ABS هیچ گاه ضربات وارده را صفر نخواهند کرد. اکنون فرض کنید در یک تصادف دیگر ۱۵۰ واحد ضربه به سرنشینان وارد شود. ایربگ و ترمز ABS به اندازه ۴۰ واحد از این فشار را کم می کند و ناگزیر ۱۱۰ واحد فشار به سرنشینان وارد می آید. با این حال در فشار ۱۱۰ هیچ سرنشینی زنده نخواهد ماند. چراکه طبق فرض اولیه، حداکثر ضربه ای که کل استخوانهای فرد را خورد می کند ۱۰۰ واحد می باشد. نتیجه اینکه آپشن های امنیتی، عموما برای کاهش ضربات ناشی از تصادف بر روی خودروها نصب می شود و نه حذف کامل آنها.

۲- سرعت حرکت: هر خودرویی با توجه به اجزاء به کار رفته در آن، تا یک سرعت مشخص امنیت دارد و اگر از آن سرعت تجاوز شود قطعا جان سرنشیان در معرض خطر جدی قرار خواهد گرفت. پس رانندگان محترم می بایست با سرعت مطمئنه خودرو خود حرکت نمایند. منظور از سرعت مطمئنه، سرعتی است که اگر خودرو در آن سرعت دچار حادثه شود، شدت ضربات ناشی از تصادف به گونه ای نباشد که باعث مرگ سرنشینان شود. همچنین راننده این توانایی را داشته باشد تا بتواند در مدت زمانی کوتاه خودرو را متوقف و یا سرعت آن را به حداقل برساند. این سرعت مطمئنه برای خودروهای پراید، با توجه به جنس بدنه، اندازه لنت های ترمز و آیرودینامیک خودرو، از ۶۰ کیلومتر تجاوز نمی کند. به نظر می رسد پژو ۲۰۶ نیز تا سرعت ۸۰ کیلومتر بر ساعت دارای امنیت خوبی باشد. سمند و پارس هم حداکثر ۹۰ کیلومتر پیشنهاد می شود. حال اگر چنانچه راننده ای با سمند سرعت ۱۵۰ کیلومتر را هم رد کند، زنده ماندن او در یک تصادف احتمالی، بسیار بعید به نظر می رسد. در این مبحث فعلا کاری به حداکثر سرعت مجاز در جاده ها نداریم. یعنی آقای ۲۰۶ سوار، نباید ادعا کند که چون حداکثر سرعت در آزادراه مثلا ۱۲۰ کیلومتر هست پس من باید ۱۲۰ بروم. بله شما از نظر قانونی توانایی رفتن با سرعت ۱۲۰ را دارید اما اگرخدای نکرده اتفاقی رخ دهدخودرو شما  امنیت لازم را نخواهد داشت.

۳- مسیر حرکت: طبیعتا در مسیرهای کوهستانی و پیچ در پیچ و مسیرهایی که از آسفالت مرغوبی برخوردار نیستند، حداکثر سرعت مجاز همه خودروها کاهش می یابد. رانندگان محترم توجه داشته باشند که سرعت ۸۰ برای پژو ۲۰۶ در یک مسیر کاملا هموار و مستقیم پیشنهاد شد.

۴- زمان حرکت: قطعا حداکثر سرعت مجاز هر خودرو در شب و در روز با هم متفاوت است. خودروهایی که مجهز به سیستم های دید در شب هستند و می توانند حضور موجودات و یا اجسام را در شب از فاصله نسبتا دور به راننده اطلاع دهند می توانند با سرعت بالاتری حرکت کنند چراکه سیستم های هشدار دهنده، از قبل راننده را از اتفاقات پیش رو مطلع می نماید. اما با خودروهای وطنی، در شب می بایست تا ۲۰ کیلومتر بر ساعت سرعت را کاهش داد!

۵- مهارت راننده: اینکه همه ما، خود را راننده ای با مهارت بسیار بالا می دانیم شکی در آن نیست. اما مهارت راننده به معنی توانایی کنترل خودرو در شرایط سخت می باشد. فرض کنید در حال رانندگی با سرعت ۱۱۰ در یکی از جاده ها هستید. ناگهان یک حیوان را می بینید که با سرعت وسط جاده می آید و توقف می کند. در کسری از ثانیه می بایست تصمیم بگیرید که چه کنید و چطور خود را از مهلکه برهانید. اگر سریع فرمان را به سمتی بچرخانید و از قضا اتومبیل شما ۲۰۶ باشد، شک نداشته باشید که حداقل با ۵ ملق، خودرو شما متوقف خواهد شد. یک راننده ماهر، از قبل خود را برای شرایط نادر و سخت آماده می کند.

۶- شرایط جوی: در باران و یا برف و مه، به دلیل کاهش دید و لغزنده بودن مسیر، حداکثر سرعت مجاز همه خودروها تا ۲۰ کیلومتر بر ساعت کاهش می یابد.

همه موارد فوق گفته شد تا رانندگان محترم اگاهی داشته باشند که حداکثر سرعت مجاز، واقعا آن سرعتی نیست که بر روی تابلو در جاده ها نمایش داده می شود. آن سرعت، حداکثر سرعت مُجازی  است که آن جاده تحمل آن را دارد نه خودرو ما!
آیا واقعا من و اتومبیلم توانایی کنترل همه شرایط را در سرعت ۱۱۰ کیلومتر داریم؟ اگر این کنترل وجود ندارد، پس آهسته تر برانیم تا خود و دیگران را دچار حادثه نکنیم..

نویسنده: سید حسین قائم مقام
منبع: روزنامه قدس – ویژه نامه بازار خودرو قدس – سه شنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۴